جزیرهی هرمز، آکواریومی طبیعی
سفر برای ما تهرانیها یعنی شمال. زیباییهای جغرافیای سرسبز سواحل خزر کتمان ناشدنی است اما نمیشود فراموش شدن سواحل و جزایر زیبای جنوب را نیز نپذیرفت. البته اگر بازارها و پاساژها را مد نظر قرار ندهیم. یکی از جزایر کمتر شناخته شدهی خلیج فارس، جزیرهی هرمز است. جزیرهای کوچک که گرد آن را با نیم روز پیادهروی میشود طی کرد. جزیرهای که خاکی رنگارنگ دارد و میزبان گونههای گوناگون جانوری مثل آهو، خرگوش، پرندههای آبزی مختلف، لاکپشت و… است. رفتار و مهمان نوازی اهالی دوست داشتنی آن نیز چنان دلنشین است که هرگز از یاد نمیرود.
جزیره هرمزه، جزیرهای در ۴۲ کیلومتری خلیجفارس است. شکل این جزیره از روی نقشه، شبیه یک مخروط ناتمام است. فقط یکی از روستاهای هرمز ساکنانی دارد و کسی در باقی قسمتهای آن زندگی نمیکند. نام هرمز بنا بر منابع تاریخی در قدیم «هورموغ» بوده که مغ در گویش بومی استان هرمزگان به معنای نخل است. از سویی این واژه میتواند از ترکیب هور+موغ (موغستان) به معنی بندرگاه موغستان (میناب کنونی) ساخته شده باشد که امروزه به اشتباه هرمز خوانده میشود.
منبع اصلی درآمد مردم جزیره ماهیگیری است. قرارگیری در میان آبهای خلیج فارس باعث شده تا بسیاری از مردم هرمز به شغل صیادی روی آورند. در سالهای اخیر به دلیل حضور فراوان گردشگران، مشاغل زیادی در زمینه گردشگری نیز ایجاد شدهاست. این جزیره دارای صنایع دستی منحصر به خود است و بسیاری از ساکنان آن به خلق آثار هنری در این زمینه نیز مشغولند.
تمام نکاتی که از این جزیره تا به این جای متن نوشتیم یک طرف؛ سواحل و موجودات اعجابانگیز آن طرف دیگر. به جز سواحلی که در کنار معدن خاک سرخ و خاک سیاه قرار دارند و نزدیک ساحل، ما با موجهای رنگارنگ رو به رو هستیم، باقی سواحل شفافیتی اعجابانگیز دارند. شما تا چند متر زیر آب را به راحتی میتوانید ببینید.
اگر یکی دو روزی را در کنار ساحل بگذرانید با دهها موجود آبزی مختلف رو به رو خواهید شد. خرچنگهای ریز و درشت، صدفها و حلزونهای رنگارنگ که خالی نیستند و نرمتنان زیبایی درونشان زندگی میکنند، عروسهای دریایی که از جزر دریا بر ساحل بازماندهاند، مارماهیهای زرد زیبا و البته پرندههایی از جمله حواصیل، نیش دراز، عقاب و… .
دلفینها
در تمام طول مسیر بندرعباس تا جزیرهی هرمز و در طول مدت اقامتتان بر روی جزیره شما این شانس را دارید که بالا و پایین پریدن دلفینها را ببینید. آنها تک تک و یا در گروههای چندتایی، زیبایی دریا را صد چندان میکنند.
ساحل لاکپشتها
درست در کنار ساختمان و محوطهی محیط زیست، ساحل لاکپشتها قرار دارد. اگر با وسایل حمل و نقل مرسوم در جزیره و از طریق جاده به سمت این قسمت بروید از روی بلندیای به نظارهی این ساحل خواهید ایستاد. تنها راه دسترسی مستقیم به سطح دریا و ساحل زیر پای شما از طریق قایق و البته از طریق شنا (که چندان توصیه نمیشود) است. شما در این ساحل لاکپشتهای ریز و درشتی را خواهید دید که سر از آب در میآورند و به شنا میپردازند. اینکه از آن ارتفاع بلند میشود عمق آبها را دید، شگفتآور است.
ساحل کوسهها
چند صد متر بعد از ساحل لاکپشتها و بعد از طی مسیر جادهی درهی مجسمهها شما از ارتفاعی رعبآور و از روی صخرهها میتوانید ساحل را نگاه کنید. چندتایی کوسه هر از گاهی سر از آب بیرون میآورند و شما متوجه میشوید که چرا ما شنا کردن را چندان توصیه نمیکردیم. کوسههای سیاه رنگی که با شکوه تمام در عمق یک متری آب چرخ میزنند، منظرهای بدیع میسازند که به تنهایی ارزش طی مسافت و مسیر رسیدن به جزیره هرمز را دارند.
سواحل جزیرهی هرمز به راستی آکواریومی طبیعی است. آکواریومی که تا به دیدنش نروید عظمت و زیبایی آن را درک نخواهید کرد.
