متولد شدن چند پیپ ماهی در آکواریوم
پیش‌تر در مورد پیپ ماهی نواری یا همان ماهی‌ای که در ایران به نام سوزن ماهی شناخته می‌شود .برای شما مطلبی نگاشتیم. اگر در خاطرتان باشد در آن متن گفتیم که به دنیا آمدن بچه پیپ ماهی‌ها درون آکواریوم امری است که کمتر اتفاق می‌افتد. در این متن داستانی از به دنیا آمدن بچه پیپ ماهی‌ها درون آکواریوم از قول وب‌سایت Tow Oceans Aquarium را برای‌تان نقل می‌کنیم:
“میشل کرشنباوم یکی از متخصصان آکواریوم ما هفته‌ی گذشته در حالی که دهانش گوش تا گوش پر بود از خنده، سراسیمه وارد دفتر من شد. او با هیجان به من در مورد بچه پیپ ماهی‌هایی که تازه درون آکواریومش به دنیا آمده بودند،گفت.
او با اصرار از من خواست که به آکواریومش سری بزنیم. ما به سوی آکواریوم او رفتیم و به مخزنی که از سبزی آبش به سوپ نخود فرنگی شباهت داشت به دقت نگاه کردیم. آن‌جا بچه پیپ ماهی‌های سیاه رنگی را دیدیم که درون هم می‌لولیدند.
توصیفات کلی و نژاد
پیپ‌ماهی نواری که در ایران به نام سوزن ماهی نواری نیز شناخته می‌شود از خانواده‌ی سیگناتیدها است. پیپ‌ماهی نواری (Sungnathidae) در آب‌های آزاد استوایی مثل اقیانوس هند، دریای سرخ، آب‌های استرالیا، فیجی، پولینزی، اندونزی، فیلیپین، آفریقای جنوبی، جزایر ماریانای شمالی و… زندگی می‌کند.
پیپ‌ماهی نواری بدنی کشیده و حلقه حلقه دارد و طولش به 20سانتیمتر می‌رسد. آن‌ها برخلاف دیگر پیپماهیها که شناگران چندان خوبی نیستند و برای فرار از دست دشمن در زمینه‌ی مخفی شدن تکامل نیافته‌اند، شناگران خوبی هستند. این امر به واسطه‌ی زائده‌ی زیبایی است که در انتهای بدن آن‌ها قرار دارد.
جالب است بدانید که انواعی از پیپ ماهی‌ها وجود دارند که ماهی‌های آب شیرین هستند. بنابراین در زمان خرید حتما در مورد نوع و اسم کامل پیپ‌ماهی مطلع شوید.
نگهداری از پیپماهیها به افراد مبتدی توصیه نمی‌شود. شاید این عدم توصیه، ریشه در نحوه‌ی غذا خوردن این ماهی داشته باشد. حقیقت امر این است که غذا دادن به پیپماهیها کار تقریبا سختی است و نیاز به تجربه و وقت و حوصله دارد. در باقی موارد، نگهداری از پیپماهیها به اندازه‌ی دیگر ماهی‌ها کار نسبتا ساده‌ای است.
شرایط آکواریوم
شما برای میزبانی از پیپماهیها نیاز به آکواریومی حداقل 50 گالنی یا 200 لیتری دارید. این ماهی‌های زیبا به آبی با دمای 22تا25.5 درجه‌ی سانتیگراد نیاز دارند. pH آب آکواریوم برای نگهداری از این ماهی‌ها باید بین 8.1 تا 8.4 باشد. همچنین مقدار نیتریت و آمونیاک آب باید صفر باشد.
کمترین میزان از آمونیاک و نیتریت، شرایط زیستی پیپ ماهی‌ها را به خطر می‌اندازد. تغییر دمای آب برای این ماهی‌ها می‌تواند به شدت شوکه کننده و خطرناک باشد. جریان آب سطح آکواریوم باید بین کم تا متوسط باشد. تعویض آب باید به طور معمول انجام شود و همچنین آکواریوم شما باید سیستم فیلتر بسیار خوبی داشته باشد.
باید تاکید کنیم که پیپماهیها برای سازگاری با دمای آکواریوم شما و تطبیق‌پذیری درست، نیاز به 2 ساعت زمان دارند. از این رو بهتر است آن‌ها را مثل دیگر ماهی‌ها که بعد از 20 دقیقه از درون کیسه به آب آکواریوم منتقل می‌کنیم، عمل نکنیم.
میلش با هیجان گفت:
میلش با هیجان گفت: “آن‌هایی که سیاه‌تر هستند و کمی پررنگ‌تر 6 روزی هست که به دنیا آمده‌اند و غذا خوردن را شروع کرده‌اند و مابقی تازه به دنیا آمده‌اند. بچه‌ها در واقع در بین غذاهای‌شان شنا می‌کردند چرا که سبز بودن آب از موجودات میکروسکوپی‌ای به نام راتیفر حادث شده بود که غذای این ماهی‌ها بودند. میشل با غرور به من گفت:
“بزرگ کردن بچه پیپ ماهی‌ها اصلا کار ساده‌ای نیست. اما ما مشاهده کردیم که قرار دادن آن‌ها در این آب سبز که پر از غذای آن‌ها است بهترین راه برای پرورش و بزرگ کردن آن‌ها است.”
ما درباره‌ی شنا کردن در میان غذا گفتیم و خندیدیم.
Atlantic Ocean Gallery
سپس ما به طبقه‌ی پایین و قسمت Atlantic Ocean Gallery رفتیم تا بچه پیپ ماهی‌های یک ماهه را نگاه کنیم. آن‌ها به صورت مرموزی به شکل دوار در کنار خانه‌ی پیپ ماهی‌های بالغ و اسب‌های دریایی شنا می‌کردند. میشل تاکید کرد که : “به جزئیات نگاه کن.” در حالی که این موجودات زیبا کمتر از 5 سانتیمتر طول داشتند، می‌شد تمام جزئیاتی را که ماهی‌های بالغ دارند، درون آن‌ها دید.
باله‌های کوچک آن‌ها کاملا نمایان بود و همچنین آن‌ها با چشم‌های کوچک‌شان از پشت دیواره‌های اکریلیکی آکواریوم به ما زل زده بودند. حالا بچه ماهی‌ها به قدری رشد یافته بودند که با میگوی براین یا همان آرتمیا تغذیه شوند. وقتی که این ماهی‌ها بزرگ‌تر شوند می‌توان آن‌ها را با میسید‌ها که نوعی میگوی کوچک هستند تغذیه کرد.
پیپ ماهی‌ها
پیپ ماهی‌ها به اسب‌های دریایی شباهت دارند. درست مثل اسب‌های دریایی، جنس نر پیپ ماهی‌ها هستند که تخم‌ها را درون شکم خود نگه می‌دارند و بچه‌های زنده به دنیا می‌آورند. میشل و یکی از آکواریوم‌داران دیگر ما به نام بامانی پتشنی بچه پیپ ماهی‌ها را درون آکواریومِ اصلیِ نگه‌داریِ پیپ ماهی‌ها مشاهده کرده بودند . برای بزرگ کردن‌شان آن‌ها را به آکواریوم‌های مخصوص مراقبت از بچه ماهی‌ها منتقل کرده بودند. میشل گفت: “من تا به حال از یک چیز به این کوچکی این مقدار هیجان زده نشده بودم.
همسایه‌ها
پیپماهیها موجودات آرامی هستند. بهترین همسایه برای این‌ها، ماهی‌هایی هستند که آرام شنا می‌کنند، نیش و زهر ندارند. ماهی‌هایی مثل گابی‌ها، اسب دریایی و دیگر پیپماهیها همسایه‌های مناسبی برایشان هستند.
تغذیه
پیپماهیها غذا را به واسطه‌ی سیستم گوارش خود، به درون دهان می‌مکند. آن‌ها گوشت‌خوار هستند و از میگوهای میسی، کاپ‌پود و خرچنگ‌های خیلی کوچک تغذیه می‌کنند. گونه‌های آب‌شیرین پیپماهیها نیز از حشرات و کرم‌ها تغذیه می‌کنند. پیپ‌ماهی‌های بزرگ از ماهی‌های کوچک نیز تغذیه می‌کنند. همچنین بعضی از گونه‌های این ماهی مثل پیپ‌ماهی راه راه آبی و پیپ‌ماهی جینز با خوردن ماهی اخت شده‌اند. اگر از این دسته از پیپماهیها نگهداری می‌کنید بهتر است آکواریوم‌تان نور کافی داشته باشد چرا که این ماهی‌ها شکارشان را از طریق بینایی دنبال می‌کنند.
زاد و ولد
پیپماهیها از نظر زاد و ولد و البته تا حدودی از نظر ظاهر شبیه به اسب‌های دریایی هستند. جنس نر این ماهی‌های کشیده‌ی زیبا درست مثل اسب‌های دریایی باردار می‌شوند. اگرچه زاد و ولد پیپماهیها درون آکواریوم‌های شخصی کمتر اتفاق می‌افتد اما اصلا امر بعیدی نیست. کمی تجربه به شما کمک می‌کند که بچه‌های پیپ‌ماهی را نیز ببینید.
” من با این جمله دوباره به یاد آوردم که کار کردن درون یک موسسه‌ی مربوط به آکواریوم و در کنار همکارانی که دیوانه‌ی کارشان هستند چه نعمت بزرگی است.”
