آشنایی با ماهی رامیزی و شیوه نگهداری آنها
این ماهی ها، از زیباترین و آرام ترین گونه هایی می باشد که در گروه سیچلایدها قرار دارد. این ماهی ها نسبت به شرایط نگهداری و نوع تغذیه بسیار حساس هستند.
که به همین دلیل لازم است، برای نگهداری هرچه بهتر ا، نکات و اصول مورد نیاز در زمینه چگونگی نگهداری از این ماهی را مطالعه نمایید.
آشنایی با ماهی رامیزی
زیستگاه اصلی و بومی آن آفریقای جنوبی، کلمبیا و ونزوئلا می باشد. ماهی رامیزی، به دلیل ماهیت آرام و شکل ظاهری بسیار زیبایی که دارد، از محبوبیت بسیار زیادی برخوردار شده است. این گونه های آبزی، می توانند حداکثر به اندازه ۷ سانتی متر رشد کنند و نوع ماده آن از نوع نر آن کوچکتر می باشد. ماهی های رامیزی برای زنده بودن باید در آبی با درجه حرارت بین ۲۵ تا ۳۰ درجه سانتیگراد و با PH 5 نگهداری شوند.
عدد مربوط به PH آب مورد نیاز برای نگهداری از آنها ، نشان دهنده این است که آب مورد نیاز برای نگهداری این ماهی ها باید تا حدی از خاصیت اسیدی برخوردار باشد. همانطور که گفته شد، این ماهی ها، ماهی های بسیار آرامی هستند که به همین دلیل توصیه می شود آب آکواریوم های ماهی های رامیزی کاملا آرام و به دور از تلاطم باشد.
در مجموع این ماهی ها ، در گروه خجالتی ها قرار دارند و احتمال اینکه در گوشه ای از آکواریوم مخفی شوند، بسیار زیاد است. از این رو برای جلوگیری از این موضوع بهتر است در کنار ماهی رامیزی از ماهی های نئون و کاردینال نیز نگهداری شود. علاوه بر این وجود گیاهان طبیعی در داخل آکواریم ها می توان از سکون ماهی های رامیزی جلوگیری کرد.
آشنایی با تغذیه ماهی رامیزی
شاید برای شما این سوال پیش آمده باشد که ماهی رامیزی از چه نوع برنامه تغذیه ای پیروی می کند؟ از این رو در اینجا قصد داریم شما را با نحوه تغذیه این ماهی تزئینی و زیبا آشنا کنیم.
از آنجایی که ماهی رامیزی گوشتخوار است، برای تغذیه آنها می توان از انواع غذاهای زنده و یا منجمد، مانند؛ کرم خاکی، میگو، کرم سفید و آرتمیا استفاده کرد.
اگر چه در صورت وجود پولکی و یا پلت در داخل آکواریم، ممکن است ماهی رامیزی از آن تغذیه کند اما به هیچ عنوان نباید این مواد را در گروه مواد غذایی اصلی این مای قرار دارد.
نکته دیگری که در نحوه تغذیه ماهی رامیزی اهمیت دارد، توجه به تعداد و حجم مواد غذایی در هر وعده می شود.
اصولا توصیه می شود که تغذیه چند بار در روز و با حجم کم برای این ماهی ها خیلی بهتر از یک بار تغذیه در روز و با حجم کم می باشد.
علاوه بر این، استفاده از مکمل ها در وعده های غذایی ماهی رامیزی بلامانع می باشد.
با رعایت اصول گفته شده می توان آب آکواریوم ماهی رامیزی را در مدت زمان بیشتری در حالت مطلوب و استاندارد، نگه داشت.
نحوه نگهداری ماهی های رامیزی
همانطور که قبلا نیز به آن اشاره شد، ماهی های رامیزی آب آرام و ملایم را به آب های دارای تلاطم ترجیح می دهند و برای نگهداری بهتر و عمر بیشتر این ماهی ها، بهتر است که آب آنها به خوبی فیلتر شده باشد.
محیطی که ماهی رامیزی در آن نگهداری می شود، بهتر است که دارای درب و نور کم باشد و در داخل آن صخره ها و کوزه هایی وجود داشته باشد که این ماهی ها بتوانند در آن مخفی شوند.
اگر چه خصلت این ماهی به گونه ای می باشد که از بودن در فضاهای متراکم لذت می برند اما بهتر است محیطی برای شنا نیز برای آنها فراهم شود.
نگهداری این ماهی ها در کنار ماهی های تهاجمی به هیچ وجه توصیه نمی شود و بهتر است که در کنار ماهی های آرام و صلح جو نگهداری شود.
ماهی های رامیزی، هم به صورت انفرادی و هم به صورت جفتی قابل نگهداری هستند و اگر فضای کافی برای نگهداری از آنها وجود داشته باشد.
بهتر است که تعداد ماهی های رامیزی نر بیش از یک عدد باشد.
چگونگی تشخیص ماهی های رامیزی نر و ماده
اگر در تشخیص نر و ماده مشکل دارید با ما همراه باشید تا به شما تفاوت نر و ماده و نحوه تشخیص آنها را توضیح دهیم.
ویژگی ماهی رامیزی نر:
· برخورداری از رنگ های ساده
· رنگ شکم شبیه به رنگ بدن و متمایل به سفید می باشد.
· فعالیت کم
· برخورداری از لوله مخرجی تیز و بسیار کوچک
· برخورداری از باله های شکمی و پشتی
· دارای شاخک های بلند
ویژگی ماهی رامیزی ماده:
· برخورداری از رنگ های تیره و بسیار زیبا
· دارای شکم قرمز رنگ
· باله های کوتاه تر از ماهی های نر
· فعال تر بودن از ماهی های رامیزی نر
· لوله های تخمی بزرگ تر از ماهی های نر
نحوه تکثیر ماهی های رامیزی
برای تکثیر ، لازم است تا این ماهی ها از بهترین شرایط نگهداری و رژیم غذایی برخوردار باشند. تخم ماهی های رامیزی، به شدت در معرض حمله قارچ ها قرار دارند.
اگر محل نگهداری آنها دارای آب با سختی کم و بسیار تمیز باشد، احتمال دارد که تخم های خود را بخورند.
از این رو باید به کیفیت آب و پارامترهای لازم برای آن دقت و توجه بسیار زیادی شود.
علی رغم موارد گفته شده، این ماهی ها اصولا به دلیل عمر کوتاه و ضعف های بیماری و ژنتیکی که دارند، به شکل مصنوعی تکثیر می شوند.
با توجه به موارد گفته شده، حتما متوجه شده اید که فراهم کردن کلیه شرایط لازم برای تکثیر این ماهی ها کاری سخت و دشوار می باشد که به همین دلیل هر کسی از عهده آن بر نخواهد آمد. از این رو توصیه می شود که این کار به متخصصان این حوزه انجام شود.
آیا امکان تکثیر ماهی های رامیزی در ایران وجود دارد؟
به طور کلی اکثر ماهی های وارداتی به ایران عقیم هستند و به همین دلیل اطلاعات خوب و درستی در رابطه با تکثیر این ماهی ها در ایران وجود ندارد