تاثیر فلز روی در سلامت مرجان ها
مرجان ها در دریاها و اقیانوس ها به زندگی می پردازند. مرجان ها از نظر گروه بندی موجوداتی بسیار شبیه به شقایق های دریایی هستند. این موجودات زنده در شاخه ی کیسه تنان و یا کیسه دارها قرار می گیرند. صخره های مرجانی را نیز که در دریا ها و اقیانوس ها مشاهده می شوند، این موجودات زنده ی دریایی می سازند.
فقط ماهی و زندگی دریایی، صخره‌های مرجانی را برای چشم انسان جذاب نمی‌کنند، بلکه بافت‌ها، رنگ‌ها و حرکات منحصر به فرد خود مرجان‌ها نیز در زیبایی صخره‌های مرجانی نقش دارند. حدود شش هزار گونه مرجان در سراسر جهان وجود دارند که آن‌ها را می‌توان به طور کلی به دو گروه سخت و نرم تقسیم کرد. تفاوت بین مرجان‌های سخت و نرم را می‌توان با بررسی تعداد شاخک‌های هر پولیپ تعیین کرد. هر گونه مرجانی از صدها تا هزاران پولیپ تشکیل شده است.
پولیپ‌ها کوچک هستند و معمولاً قطر آن‌ها از نیم اینچ بیشتر نیست. پولیپ‌های مرجانی نرم همیشه دارای هشت شاخک هستند، در حالی که پولیپ‌های مرجانی سخت دارای شاخک‌هایی در مضرب شش هستند. مرجان‌های نرم شبیه گیاهان رنگارنگ به نظر می‌رسند و برخلاف مرجان‌های سخت، در ساخت صخره‌های مرجانی نقشی ندارند زیرا اسکلت سخت لازم را تولید نمی‌کنند.
مراقب میزان فلز روی در آکواریوم مرجانی خود باشید
غلظت روی در آب بیشتر آکواریوم ها به طور متوسط ۲۱۲ میکروگرم در لیتر یعنی در حقیقت بین ۲۱ میکروگرم در لیتر تا حداکثر مقدار ۲۶۰ میکروگرم در لیتر است. افزایش غلظت روی از حدود ۱۰۰ میکروگرم در لیتر تا حدود ۱ میلی گرم در لیتر باعث کاهش رشد در جلبک های همزیست مرجان ها ZOOXANTHELLAE می شود.
در آزمایش هایی که بر روی ارگانیسم های استوایی انجام گرفت، اثرات قابل توجهی در ۱ میکروگرم در لیتر تا ۸ میکروگرم در لیتر روی در آب مشاهده شد. در آب دریای مصنوعی، متوسط غلظت روی ۱۷ میکروگرم در لیتر است. در حقیقت این غلظت از مقدار مناسب برای رشد مرجان ها بالاتر است.
از طرف دیگر در بیشتر موارد در مکمل های آکواریومی و نمک ها مقدار روی بسیار بالاتر از میزان مجاز می باشد زیرا اندازه گیری آن بخصوص در مجاورت ارسنیک بسیار مشکل و عملاً در بیشتر موارد غیر ممکن است.
تحقیقات جدیدی که چندی پیش توسط دکتر TIM WIJGERDE انجام شده است. مشخص کرده که چرا روی از جمله عناصر پایه ای در سلامت مرجان ها است .(یک عنصر کلیدی در تولید آنزیم های لازم در رشد جلبک های همزیست مرجان ها). میزان بالای این عنصر که در برخی از انواع نمک های مصنوعی با مقادیر بسیار بالا یافت می شود. سمی است و می تواند بر روی سلامت مرجان ها تاثیر گذار باشد. سطح روی در آب شور مصنوعی اغلب غیر طبیعی است و به همین دلیل به طور بالقوه برای مرجان های پرورشی (AQUACULTURE) سمی می باشد.
با این حال، شناخت ما از اینکه چطور فلز روی می تواند بر روی سلامت مرجان ها تاثیر گذار باشد هنوز محدود است. ما اثرات میزان روی در غلظت های ۰.۱ ، ۱۰ و ۱۰۰ میکروگرم در لیتر را بر روی سلامت، رشد و رنگ جلبک های همزیست مرجان STYLOPHORA PISTILLATA یک گونه مرجان سنگی با پلیپ های کوچک SPS مورد آزمایش قرار دادیم. پس از دو هفته هیچ نشانه ای از نکروز در هیچ یک از نمونه ها مشاهده نشد. با این حال، در ۱۰۰ میکروگرم در لیتر، ما کاهش قابل ملاحظه ~ ۶۲٪ رشد را در مقایسه با سطح روی ۰ تا ۱۰ میکروگرم در لیتر تشخیص دادیم.
علاوه بر این، رنگ مرجان به میزان قابل توجهی در حدود ۱۰۰ میکروگرم در لیتر روی ۳۶٪ کاهش یافت که نشان دهنده از دست دادن کلروفیل A در مرجان است.
نتایج ما نشان می دهد که فلزات بالقوه سمی مانند روی، که در نمک های تجاری و مکمل های دریایی یافت می شوند می توانند اثرات مضری روی مرجان ها داشته باشند. بنابراین، توصیه ما نظارت منظم بر روی تمامی پارامتر های آب و استفاده محدود و کاملا کنترل شده از مکمل های مختلف بر روی سیستم های مرجانی است.
