سه ماهی آکواریوم آب‌ شیرین و آب سرد

سه ماهی آکواریوم آب‌ شیرین و آب سرد

در این متن به معرفی سه ماهی آب‌شیرین که در دسته‌ی ماهی‌های آب سرد قرار می‌گیرند، خواهیم پرداخت. در واقع این متن بیشتر توصیه‌ای خواهد بود برای افراد مبتدی‌ای که تازه می‌خواهند پا در این راه جذاب بگذارند. اگر تصمیم خود را گرفته‌اید و قصد دارید از ماهی‌های آب‌شیرین نگهداری کنید باید بدانید که این دسته از ماهی‌ها به دو نوع تقسیم می‌شوند. ماهی‌های آب سرد و ماهی‌های آب گرم. البته باید اشاره کرد که ماهی‌های آب گرم معمولا از تنوع بیشتری برخوردارند اما آکواریوم آب سرد نیز از نظر زیبایی کمتر از دیگر آکواریوم‌ها نیست.

تجهیزات یک آکواریوم آب سرد، دمای آب آکواریوم را همسان با دمای خانه نگه ‌می‌دارد و البته این آکواریوم‌ها به سیستم فیلتر و همچنین نور مناسب نیز نیاز دارند تا سلامت ماهی‌ها تضمین شود. توصیه‌ی این سه ماهی به افراد مبتدی از آن رو است که آن‌ها چندان نیاز به مراقبت ویژه‌ای ندارند و ماهی‌های نسبتا آرام و صلح‌جویی هستند.

1. ماهی قرمز

معروف‌ترین این نوع ماهی‌ها همان ماهی قرمز‌های (گلدفیش) کوچک آشنای خودمان هستند. خود گلدفیش‌ها از تنوع زیادی برخوردار هستند. بسیاری از افراد دوست دارند از گونه‌های چشم حبابی یا دم بادبزنی آن‌ها نگهداری کنند.

ماهی قرمز‌ها ماهی‌های بسیار مناسبی برای افراد مبتدی هستند. افرادی که از آکواریوم‌هایی نگهداری می‌کنند که نیاز به گرمادهی ندارند. دمای ایده‌آل این ماهی‌ها برای زندگی بین 16.6 درجه‌ی سانتیگراد تا 23.3 درجه‌ی سانتیگراد است. گلدفیش‌ها در امر تغذیه موجودات شلخته‌‌ای هستند پس حتما 10 درصد آب آکواریوم آن‌ها را به صورت هفتگی باید تعویض نمایید. برای بهبود وضعیت آبی که به آکواریوم اضافه می‌کنید بهتر است از مواد کلرزدا البته به میزان درست، استفاده نمایید.

2. تترای باله خونی 

این ماهی‌ها از روی رنگ نقره‌ای و باله‌های قرمز رنگ متمایزشان شناخته می‌شوند. این ماهی‌ها به شدت سرسخت و مقاوم هستند. حتی در بعضی از آکواریوم‌ها تا ده سال نیز عمر می‌کنند. تتراهای باله خونی موجودات بازیگوشی هستند که یکسره در حال حرکت‌اند. دمای مناسب برای زندگی این ماهی‌ها بین 17.7 درجه‌ی سانتیگراد تا 27.7 درجه‌ی سانتیگراد است. تتراهای باله خونی موجودات صلح‌جویی هستند و ترجیح می‌دهند که به صورت گروهی زندگی کنند.

اگر از آن‌ها به صورت گروهی نگهداری نمایید از حرکت مدامشان در آب آکواریوم لذت خواهید برد اما اگر تنها یکی از آن‌ها را در آکواریوم نگه دارید، ماهی شما خجالتی و گوشه‌گیر خواهد شد.

3. وایت کلود یا ابر سفید  

وایت کلود یکی از آن ماهی‌هایی است که تحمل آب‌های سرد را دارد. در واقع بعضی‌ها در طول فصل تابستان این ماهی‌ها را در حوضچه‌ها یا حوض‌های خانه‌ی خود رها می‌کنند. آن‌ها می‌توانند تا دمای 15.5 درجه‌ی سانتیگراد را نیز تاب بیاورند. این ماهی‌ها موجودات بسیار مقاوم و سرسختی هستند که بیشتر در میانه‌ی آکواریوم و یا نزدیک سطح آب آن، وقت خود را می‌گذرانند. وایت‌کلود‌ها ترجیح می‌دهند که به صورت گروهی زندگی کنند. بهتر است آن‌ها را در گروه‌های شش تایی خریداری نمایید تا از سلامت مناسبی در آکواریوم‌تان برخوردار باشند. این ماهی‌های زیبا می‌توانند تا 5 سال عمر کنند.

ماهیان زینتی آب شیرین

ماهیان زینتی آب شیرین از شش خانواده شامل ماهیان دندان دار زنده زا، کاراسین ماهیان، کپور، سیچلایدها، لابیرنت داران و گربه ماهیان تشکیل می شود.

ماهیان دندانه دار زنده زا:

ماهیان کاراسین:

یکی از خانواده های بزرگ ماهیان است، از آن جا که تنوع وسیعی دارند برای آکواریوم داران گروه مهمی هستند . از نظر طولی کمتر از 2.5 سانتی متر هستند تا بیش از 1.5 متر متغیر هستند. به غیر از پیرانا ، ماهیان آرامی برای نگهداری با هم نونعانشان و دیگر ماهیان هستند. کاراسین ها شمال گروه های گیاهخوار، همه چیز خوار و گوشتخوار هستند.

اما بیشتر گوشتخوار هستند. اعضای این خانواده بوسیله تخم گذاری روی سطح گیاهکاری شده تولید مثل می کنند. تترا ها زیرا گروهی از خانواده کاراسیده هستند که تنوع بسیار زیادی دارند. از میان ماهیان این خانواده به تشریح 7 گونه معروف و پر طرفدار آنم می پردازیم:

تتراکاردینال: زیبا ترین گونه از تتراست. بدن در نیمه پایینی به رنگ قرمز درخشان از دهان تا انتهای باله دمی است. بالای باند قرمز یک باند سبز فسفری قرار دارد . وقتی به صورت گروهی نگهداری می شوند خیلی تماشایی می آیند. تا اندازه 5 سانتی متری رشد می کند . ماهی آرام و صلح جویی است. توصیه می شود در دسته های 6 تایی و بیشتر نگهداری شود. در آبی که آهکی نبوده ، کمی اسیدی باشد ، در دمای 22.27 رشد مطلوب دارد و مخزنی با آب سبک و پوشیده از گیاهان ریز برگ را ترجیح می دهد. از حشرات زنده نیز تغذیه می کند باله های مخرجی ماهی ماده به داخل فرو رفتگی دارد و چاق تر است.

جهت تکثیر این ماهی باید به دقت به ماهی ها توجه کرد و جفتی را که به هم تمایل نشان می دهند انتخواب کرد. جفت را جدا کرده و به شدت با غذاهایی زنده تغذیه نمود تا برای تکثیر آماده شوند. مخزن تکثیر به طور متراکم گیاهکاری شده باشد و دارای الیاف رشته رشته پیچیدگی پراکنده در آب باشد. مولد ماده را صبح در مخزن تکثیر قرار داده و نر غروب آفتاب اضافه گردد. جنس نر در تاریکی شروع به بازی می کند. صبح روز بعد تخم ریزی انجام می شود که از پرش ماهی در میان گیاهان و پاشیدن تخم های نیمه چسبنده مشخص می شود.

تخم ها با الیاف فورا به مخزنی با دمایی مشابه تکثیر انتقال یابند. این مخزن باید در تاریکی مطلق به مدت 5 روز با هوا دهی ضعیف رها شوند. لارو ها پس از شنای آزاد ابتدا با انفوزوئرها و سپس با آرتمیا تغذیه می شوند.

تترانئون: نئون در ظاهر شبیه به تترا کاردینال است. منتهی کوچک تر و جلوی بدنش فاقد رنگ قرمز است. تا 4.5 سانتیمتر رشد می کند. در دسته های 6 تایی باید نگه داری شود. در آکواریوم غذای فریز شده، است. خشک و … را به صورت مخلوط با هم و یا با حشرات زنده مصرف می کند. آب نباید قلیایی باشد حتی کمی اسیدی بهتر است. آبی با دمای 20- 25 درجه سانتی گراد با سختی سبک سنگین را ترجیح می دهد. ماده ها پر رنگ تر و چاق تر از نر ها هستند و نوار سبز فسفری بالایی در ماهی ماده انحنایی به پایین دارد. باله مخرجی فرو رفته است.

تترا جواهر: این ماهی به طول 7 سانتینتر می رسد. بدن آن در سر قهوه ای است که به طرف شکم  به نارنجی میگراید. نواری طولی به رنگ ارغوانی روشن از سر تا باله دمی کشیده شده است . باله مخرجی به رنگ آبی سفید شفاف است. همه نوع غذا را مصرف می کند. نیاز به آب سبک تا نیمه سنگین و دمای 24 درجه. وجود گیاهان جهت رسیدگی جنسی مولدین ضروری است. ماهی ماده دارای جثه چاق تر و باله پشتی گرد ولی ماهی نر دارای باله پشتی بلندتر و باله مخرجی کشیده است.

تترا پنگوئن: دلیل نامگذاری این ماهی به این نام. دم همیشه آویزان و رنگ آمیزی آن است که شبیه پنگوئن مینیاتوری است. گونه ای خجالتی است بهتر است دسته ای نگه داری شوند. شنای فعال و جست و خیز کننده ای دارد. هر چه مخزن بزرگ تر باشد بهتر است. هر غذای آکواریومی گوشتی را می پذیرد. دمای 22-26درجه را ترجیح می دهد . پره تحتانی باله آن بلند بوده و رگه ای سیاه با یک نوار قوس و قزحی که تا پشت سرپوش آبششی ادامه می یابد مشخصه آن است. تنها مشخصه جنسی آن چاق تر بودن ماهی ماده است.

جهت تکثیر این ماهی دمای مخزن را به 29 درجه برسانید و گیاهانی بلند در مخزن گذاشته شود. تغذیه مولدین با غذاهای زنده جهت تسریع رسیدگی جنسی مفید است. پس از انتقال به مخزن تکثیر تخم ریزی در ساعات تاریک و روشن صبح انجام می شود. تخم ها روی گیاهان پر شاخ و برگ نزدیک بستر می چسبند. به محض اتمام تخم ریزی مولدین انتقال یابند. تخم ها در طول  26-48 ساعت بعد هچ می شوند. پس از شنای آزاد با انفوزوئر ها قابل تغذیه هستند. آب سبز و ترجیحا آب اسفناج یک غذای اولیه مناسب برای لاروها به حساب می آید.

به لک ویدئو: هر نوع غذایی را می خورد اما با غذاهای زنده بهتر رشد می کند. نمونه های بزرگتر از 3 سانتی متر در بهترین حالت رنگ آمیزی شده اند. در دمای 24-28 بهتر رشد می کنند. رنگ آمیزی به گونه ای است که بدن به رنگ سبز نقره ای همراه نوار های سیاه عمودی مشاهده می شود. چشم ها درخشان با حاشیه قرمزند تمایل به شنا در لایه های فوقانی آب دارند. حفره شکمی ماهی ماده مذکور و پست روشن است اما ماهی نر شکم نوک دار و خال های روشن در باله دمی دارد.

سیلور دالر:این ماهی رفتار صلح جویانه داردو تا 18 سانتیمتر می رسد. در طبقات میانی آب شنا می کند. در آکواریوم از غذاهای ماهی به شکا پلنت. و یا گرانول به صورت ترکیب با کاهو و حشرات تغذیه می کند.

اگر آب آهکی نبود و کمی اسیدی باشد خیلی بهتر رشد می کند. درجه حرارت مطلوب آن 24-31 است. به  روش معمول دیگر کاراسین ها تخم ریزی میکند.

پیرانا:ماهی خیلی وحشی است که سایز بزرگ آن حتی قادر است انسان را تکه تکه کند. در آکواریوم، ماهی خام و تکه هایی از گوشت خام و یا کرم های خاکی بزرگ را می پذیرند. دمای 21-27 و آب سبک و نیمه سنگین را می طلبد. تاکنون هیچ گزارشی از تکثیر موفقیت آمیز این ماهی بدست نیامده. جنس نر و ماده قابل تشخیص نیستند. این همان گونه ای است که در برکه ها و رود خانه های آمازون یافت می شود و در انیمیشین ها و فیلم ها گاهی به طنز کشیده می شوند.

ماهی های سیپرینده (کپورماهیان):

بیش از 2000 گونه را در بر میگیرد. بدنی دوکی شکل و نسبتا بلند، چشمان بزرگ، فلس ها واضح، دهان کوچک و عموما نیمه تحتانی است. شکارچیانی هستند که عموما از بی مهرگان تغذیه می کنند. گروه کمی از تخم های خود محافظت می کنند. تخم ها نیمه چسبنده و فیتوفیل (نور دوست) هستند. گروه های آکواریومی معروف آن شمال گلدفیش ها بارب ها و دانیو ها می شوند.

گلدفیش ها:

شکا آیرودینامیکی ماهی قرمز معمولا به خوبی برای شنا کردن در آب طراحی شده است. تکثیر انتخابی گلدفیش های زینتی منتج به تولید ماهیانی با بدن چاق تر و کمتر آیرودینامیکی می شود. برای همین بسیاری از نژاد های زینتی شنا گرانی نسبتا ضعیف هستند یک شتخص ویژه گلدفیش تعداد 27-37 در طول خط جانبی پهلو های بدن است.

معروف ترین واریته های آن عبارتند از :

1. ماهی قرمز حوض: مشابه ماهی کپور است. با باله های ساده و کوتاه به رنگ قرمز.
2. کالیکو:ترکیبی از رنگ های سفید،قرمز،و خال های سیاه دارد.
3. ریوکین:ماهی کو چک با قوزی در قسمت پشت سر با فلس های متالیک و باله های بلند است.
4. به لک مور: رنگ سیاه تیره با چشم های بیرون زده از حدقه است.
5. ردکپ: دم بلند و چادری با رنگ بدن یکدست سفید و تاج قرمز، به کلاه قرمزی معروف است
6. کله شیری: تاج تمام سر پوشانده، بدن کوتاه و چاق، باله ها کوتاه و باله مخرجی دو بل، فاقد باله پشتی است. رنچو نوع توسعه یافته کله شیری است که دم خیلی به پایین برگشته و یک باله پشتی ندارد.
7. اوراندا: تاج گوشتی تمام سر را پوشانده ، دارای باله پشتی است. به اشتباه به آن کله شیری می گویند.
8. گل کوکبی: از نظر شکل شبیه کله شیری است. می تواند دارای باله پشتی یا بدون آن باشد. به غیر کلاهک، بین سوراخ های بینی اش در هر طرف برآمدگی های گوشتالودی از هم جدا دارد. در برخی از آن ها این برآمدگی تا پایین دهان ادامه پیدا کرده است.
9. فلس مرواریدی: نژاد با بدن کروی و فلس های گنبدی شکل است که به سرما حساس است و در سالن های تکثیر باید در دمای حداقل 18 درجه سانتی گراد باشد. نیار اکسیژنی بالایی داشته و در تراکم بالا دچار مشکل می شود.
10. چشم حبابی: زیر هر چشم کیسه بزرگ پر از مایع است که با شنا کردن ماهی حرکت می کند. سخره های لبه تیز و تزئینات میتواند به راحتی به کیسه ای حبابی آسیب برساند.

در بهترین شرایط یک گلدفیش استاندارد با تعویض های مرتب آب (هفته ای یک چهارم) و تغذیه با کیفیت دوبار در روز می تواند 15 تا 20 سانتیمتر رشد کند. گلدفیش ها سیگنال شیمیایی که رشدشان را کنترل می کند آزاد می کنند. اگر این سیگنالا ها با مقادیر زیاد آب رقیق نشوند رشد را محدود می کنند.

اغلب گلدفیش ها طی سال دومشان بالغ می شوند. ماهیان بالای 4-5 سال برای تکثیر مناسب نیستند. در تکثیر محیط آکواریوم پس از رسیدگی جنسی مولدین به طور معمول هر ماه می توانید اقدام به تکثیر نمایید. در فصل تکثیر بدن ماهی ماده حالتی مدور به خود می گیرد، همچنین برآمدگی های کوچک به نام تکمه لذت یا لباس عروسی بر روی سر و آبشش ماهی نر نقش می بندد. این عمل به نر برای تماس با جنس ماده حالتی زبر می دهد و این برجستگی را برای مالیدن به ماده طی جفت گیری به کار خواهد بست. جنسیت گلدفیش را زا رفتارش در زمان تخم ریزش نیز می توان مشخص کرد. نر فعالانه ماده را برای چند روز قبل از آغاز تخم ریزی تعقیب خواهد کرد.

تایگر بارب :

بسیاری از گونه های بارب دارای الگو های رنگی مشابه هستند. مخصوصا نوار های سیاه رنگ که در گونه های مختلف فرق می کند. تایگر بارب دارای نوار های نیمه تمام و به تعداد 5 نوار هستند. تایگر بارب  می تواند در آب نمیه سنگین و PH 6.5-7.5 زنده بماند. بهترین درجه حرارت برای رشد آن 22-25 درجه است. تولید مثل هنگامی رخ می دهد که دمای آب 23-28 باشد. دمای 25 درجه بهترین دما است. رزی بارب نیز از گونه های معروف بارب است که دارای فلس های مشخص و طلایی است. در رزی بارب نر ها دارای هاله ای از رنگ قرمز روی بدن هستند و درخشش فلس بیش تر است حال آنکه ماده ها دارای شکم متورم و رنگ سبز ملایم بدون هاله قرمز هستند.

تایگر بارب معمولا در سن تقریبی 6-7 هفتگی به بلوغ جنسی می رسد. اگرچه جنس از نظر شکل تفاوتی ندارند. نر ها رنگ قرمز روشن روی پوزه و شعاع های باله خود دارند در حالی که ماده ها دارای شکم گرد تر و کمی کم رنگ تر هستند. بارب ها معمولا به نسبت 1 به 1 جفت گیری می کنند. نر ها رفتار تهاجمی دارند در حالی که ماده ها آرام و مطیع هستند. گیاهان آبزی یا ریشه های آن ها به عنوان بستر برای تخم ریزی انتخاب می شوند. در طول عمل تخم ریزی نر توسط باله های خود ماده را در آغوش می گیرد و با لرزش ظریفی، تخم و اسپرم روی بستر رها می شود. این رفتار ممکن است ساعت ها تا تخلیه کامل تخم ها ادامه یابد. در هر تخم ریزی ممکن است تا چند صد تخم رها شود. به طور متوسط از هر ماده 300 تخم قابل انتظار است. تایگر بارب ها به صورت دوره ای تخم ریزی می نمایند یعنی اگر ماده به خوبی آماده سازی شود می تواند در فواصل تقریبا دو هفته ای تخم ریزی نماید.

تایگر بارب های مولد ابتدا از حوضچه پرورش جمع آوری شده و با رقم بند ماهیان درشت تر جداسازی می شوند. سپس نر و ماده با استفاده از یک میز جداسازی  شیشه ای از هم تفکیک می شوند. ماهیان دارای نوار های بد شکل و نامطلوب کنار گذاشته می شوند ( به گزینی ) مولدین انتخاب شده سپس در تانک های تک جنسی نگه داری می شوند. جهت نگه داری مولدین تراکم 1 عدد ماهی در هر 4 لیتر توصیه می شود. تانک آماده سازی باید مجهز به هوادهی بوده و روزانه 20 درصد تعویض آب در آن انجام شود. جداسازی جنس ها باعث همزمانی تخم ریزی می شود. ماهیان جدا شده برای آماده سازی توسط جیره ای از توبیفکس، آرتمیا، غذاهای پرک حداقل 2 روز تا حدی که سیر شوند بایستی به مدت دو هفته تغذیه گردند. فقدان آماده سازی باعث کاهش شدید تعداد تخم های حاصل خواهد شد.

تایگر بارب و گونه های خویشاوند عموما به راحتی تکثیرمی یابند و فقط به آماده سازی، کیفیت آب و بستر تخم ریزی نیاز دارند. محل تکثیر بارب ها باید باشد که رفت و آمد حداقل و تابش نور غیر مستقیم باشد. هر جفت تایگر بارب مولد در یک آکواریوم 40 لیتری با هوا دهی کم یا بدون هوا دهی قرار داده می شوند. یک بستر تخم ریزی در اواخر بعد از ظهر روز معرفی مولدین به هم قرار داده می شود. صبح روز بعد از معرفی مولدین همه آکواریوم ها را کنترل کنید دقت کنید اگر جفتی در حال تخم ریزی است مزاحم آن ها نشوید. اگر نوری از زیر به آکواریوم بتابد تخمها به صورت گوی های زرد رنگ دیده می شوند که به بستر چسبیده اند.

بعد از تخم ریزی بستر حاوی تخمک را از آکواریوم خارج کرده و در آکواریوم دیگر قرار دهید. مولدین برای آماده سازی مجدد به تانک آماده سازی انتقال داده می شوند. اگر دمای آب 25-27 درجه باقی بماند تخم ها باید در ظرف 3 روز هچ شوند. نوزادان تازه از تخم خارج شده تا دو روز شنا نمی کنند و کیسه زرده را جذب می کنند. هنگامی که 3 تا 4 روز از هچ گذشته باشد باید غذادهی را آغاز کرد. استفاده از آب سبز یا درصورت در دسترس نبودن استفاده از آب اسفناج توصیه می شود.

بچه ماهیان با آرتمیای تازه باز شده تا دو روز 3-4 مرتبه در روز تغذیه می شوند. ماهی باید به آهستگی به غذای تجاری عادت داده شود. با تغذیه بچه ماهیان به مدت 3 روز می توان آن ها را با سیفون کردن در صبح به استخرهای پروار بندی معرفی کرد. اندازه ذخیره سازی بچه ماهیان به تعداد 1-5 قطعه در هر لیتر توصیه می شود. این استخر ها باید به هوا دهی دائمی مجهز باشند. غذا های مناسب برای بچه ماهیان تایگر بارب غذای آغازین 01.00 و 02 ماهی قزل آلا است.

ماهیان سیچلاید:

طیف وسیعی از ماهیان آب شیرین را تشکیل می دهند. تمایل به تشکیل بسیار اختصاصی در منابع آبی دارند. عامل عمده در تفکیک و جدائی گونه ها تمایل شدید به تغذیه از کف است. بدنی بلند با باله های بزرگ و خار دار دارند باله دمی گرد است. چشم ها توسعه یافته و با قدرت دید بالاست. در شرایط اسارت راحت تولید مثل می کنند. زیست شناسی تولید مثل سیکلید ها بسیار متنوع بوده و به دو دسته مجزا تقسیم می شود.

ماهیانی که روی یک بستر سنگی تخم ریزی می کنند و ماهیانی که تخم ها را در دهان نگهداری می کنند. در این حالت ماهی ماده تخم ها را در خفره دهانی نگه داری می کند. در تعداد کمی از از گونه ها ماهی نر از تخم ها حفاظت می کند.

گونه ای مهاجم و قلمرو طلبی است در محدوده ای که زیست می کند به ماهیان دیگر اجازه ورود به آن منطقه را نمی دهد گونه ای آسان از نظر تولید مثلی است و مورد علاقه آکواریوم داران مبتدی  به جهت تخم گذاری در لانه است. دمای 26 درجه را ترجیح می دهد. به سختی آب حساس نبوده و رژیم گوشتخواری دارد. دارای بدنی بلند است. معمولا در آکواریومی با بستر شنی مملو از گیاهان رنگ بندی بهتری را نشان می دهد. شکم ماهی ماده متورم تر و دارای منطقه ای نقره ای است. جثه ماهی مولد نر بزرگ تر است. باله های پشتی و مخرجی بلند تر دارد.

با رسیدگی جنسی مولدین و پیدا نمودن  لانه ای دهانه کوچک، ماهی نر جفت خود را از میان جمعیت سیچلایدها انتخاب می کند و ماده را به لانه معرفی می کند لانه سیچلاید ها ممکن است از جنس صخره ای یا با چال کردن بستر ایجاد شود. محدوده اطراف لانه را اختصاصا برای تولید مثل انتخاب نموده و از نزدیک شدن ماهیان دیگر به این منطقه جلوگیری می کند. ماهی ماده با تحریک جنس نر تخم ها را داخل لانه می ریزد و نر آن ها را بارور می کند. از کوزه ها ی کوچک عمق دار با دهانه متوسط می توان به عنوان لانه به آکواریوم تکثیر سیچلاید استفاده کرد. پس از تخم ریزی، ماهی نر ماده را دفع نموده و به تنهایی از تخم ها تا هچ شدن مراقبت می کند. دقت نمایید آکواریوم تکثیر در معرض رفت و آمد نباشید چون جنس نر با احساس خطر تخم ها را خواهد خورد. پس از هچ شدن تخم ها بهتر است جنس نر را نیز خارج کرده و بچه ماهیان را به آکواریوم پرورش فاقد ماسه کف انتقال دهید و پس از 48 ساعت و با شروع تغذیه فعال با آرتمیا و کرم خونی تغذیه نمایید.

اسکار( سیچلاید مخملی ) :

گونه ای مهاجم و گوشتخوار است و فقط با طیف خاصی از ماهیان گوشتخوار قابل پرورش است. چشم ها به خوبی توسعه یافته و نیاز به نگه داری در آکواریوم های شیشه ای داشته به استرس حساس هستند و با بروز شوک حرارتی یا ضربه به اصطلاح سکته می کنند و از نظر حرکتی دچار مشکل می شوند. درجه حرارت 24-27 درجه و آب سبک را ترجیح می دهند. با رژیم غذایی مطلوب در مدت کوتاهی رشد زیادی خود نمود. پس از مدتی عادتی خواهد شد و به هنگام غذا دهی از سطح آب به بالا خواهد پرید. از این جهت باید حداقل 15 سانتیمتر از لبه آکواریوم خالی باشد. دارای نژاد های معروفی شامل اسکار باله بلند، اسکار مسی، اسکار معمولی، اسکار سفید هستند که همگی قابل زاد و ولد با هم هستند. جنس نر به خصوص در فصل تخم ریزی دارای رنگ آمیزی درخشان تری از ماده است. رنگ قرمز ماهی نر به مراتب از ماده بیشتر است. جنس نر روی سر دارای بر آمدگی ای از جلو تا پوزه تا شروع باله پشتی است.

ماهیان اسکار حدود 20 سانتیمتر به سن بلوغ می رسند و می توان در آکواریوم آماده سازی به مدت یک هفته آن ها را با غذای بالانس شده از مواد پروتئینی و ویتامینی مولدینی آماده تولید کرد. جفت ها خود همدیگر را انتخاب می کنند و با حرکت ماهی نر به دنبال ماده قابل تمیز دادن هستند. جفت را از جمعیت جدا کرده و در آکواریومی با دمای 28-30 درجه که در کف سنگ مرمری صافی را به صورت افقی قرار داده اید رهاسازی نمایید. حرکات تولید مثلی از نزدیکی غروب آفتاب شروع خواهد شد و تخم ریزی حول و حوش طلوع آفتاب انجام خواهد شد. تخم های  به سنگ چسبیده و بارور شده را از آکواریوم  تکثیر خارج کرده و به آکواریومی با آب تمیز که مقداری متیلن بلو برای جلوگیری از سفیدن شدن تخم ها اضافه نموده اید ( به حدی که آب رنگ آبی روشن پیدا نماید ) و همان دما و انشعابی از سنگ هوا قراردهید. پس از 48 ساعت تخم ها هچ می شود. بچه ماهیان معمولا تا 4 روز از کیسه زرده خود تغذیه می کنند. بعد از آن می توان از آرتمیای تازه باز شده برای تغذیه بچه ماهیان استفاده کرد.

آنجل ( فرشته ماهی ) :

این ماهیان رفتار بسیار انفرادی دارند اما دلیلی برای خارج کردن دیگر ماهیان از آکواریوم وجود ندارد ماهیان غیر مهاجم و صلح جو هستند. یک اشتباه شایع در بین آکواریوم داران ورود ماهی های جوان به آکواریوم تازه راه اندازی شده است. سیچلید هایی که از دو طرف فشرده شده اند بی نهایت به آمونیاک غیر یونیزه حساس هستند و نمی توانند این نوسان را تحمل کنند. چون در هفته های اول راه اندازی آکواریوم این نوسان اجتناب ناپذیر است مشکلات عدیده ای برای آنجل ها ایجاد خواهد شد. ماهی آنجل یکی از ماهیان جالب برای مشاهده رفتار تخم ریزی است. آبی که آنجل در آن زندگی می کند آب نرم و کمی اسیدی است. آنجل دامنه وسیعی از سختی آب را را تحمل می کند اما جهت تکثیر می بایست PH آب 6.8/7.2 باشد. سختی کم و درجه حرارت 26-28 درجه باشد. طول روز برای آنجل 8-12 ساعت است. میزان نیترات زیر 100 میلی گرم در لیتر و تعویض آب هفته ای 30 درصد کل حجم آب آکواریوم است

برخی منابع : پتزیپ